หมู่บ้านวัวลายในปัจจุบันนี้เดิมเป็นหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งอยู่แขวงเมืองปั่นแถบลุ่มแม่น้ำสาละวิน (แม่น้ำคง)อยู่ฝั่งตะวันออก เป็นรัฐที่ตั้งของไทยใหญ่ ซึ่งมีเขตแดนทางทิศใต้และทิศตะวันออกอยู่ติดกับเขต อําเภอเชียงดาวและอําเภอฝาง จ.เชียงใหม่ ทิศเหนือติดกับเขตรัฐเชียงตุง (ปัจจุบันคือที่มั่นเขตไทยใหญ่ ที่ถูกทหารพม่าขับไล่แตกกระจายเผาบ้านเรือนที่มั่นเดิมเลียหายวอดวายชาวไทยใหญ่จึงแตกกระจายหนีไป อยู่คนละทิศคนละทางส่วนมากอยู่ตามแนวตะเข็บชายแดนไทย)

ความเป็นมาของหมู่บ้านวัวสาย ที่อพยพ มาอยู่ที่เชียงใหม่นี้มีปรากฏอยู่ในพงศาวดารโยนกและตํานานราชวงค์ ปกรณ์ เชียงใหม่ ในสมัย พระเจ้ากาวิละ (พ.ศ. 2323-2356) ใช้นโยบายเรียกว่า "เก็บผักใส่ซ้า เก็บข้าใส่เมือง"พระองค์ได้ส่งกองทัพ ออกไปตีเมืองต่างๆ ในรัฐไทยใหญ่ ไทยลื้อ (สิบสองปันนา) เมื่อตีได้แล้วก็กวาดต้อนเอาผู้คนมาไว้ที่เมือง เชียงใหม่เพื่อเป็นการเพิ่มกําลังของเมืองเชียงใหม่มากขึ้น บรรดาหัวเมืองต่างๆ ที่ถูกกวาดต้อนมาเอาผู้คน

มาไว้ที่เมืองเชียงใหม่ เช่น เมืองเลน, เมืองวะ เมืองขอน เมืองพยาก เมืองโก ซึ่งตั้งอยู่ที่ อ.สันทราย เมืองลวง อ.ดอยสะเก็ด เมืองหลวย เมืองออน อยู่ที่สันกําแพง เชียงแสน เชียงขาง อยู่ที่ อ.สารภี เมืองสาตร์ เมืองกาย เมืองมาง เมืองลัง บ้านเขิน บ้านงัวลาย บ้านสะต๋อย อยู่ในเขตอําเภอเมือง พวกที่ถูกกวาดต้อนมา ส่วนมากจะเป็นพวกช่างที่มีฝีมือต่าง ๆ หลากหลายกันออกไปเป็น ช่างเคี่ยนไม้ ช่างกระดาษ ช่างฆ้อง ช่างแต้ม (วาด) ช่างเขิน ช่างเงิน เป็นต้น ช่างเหล่านี้ถูกนํามาไว้ในตัวเมือง เพื่อทําความเจริญให้แก่บ้านเมือง

ในปี พ.ศ. วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2534 พระครูสุทธิจิตตาภิรัต เจ้าอาวาสวัดหมื่นสาร พร้อม ด้วยคณะศรัทธา ได้มอบหมายให้นายสุรศักดิ์ กันทวงค์ (สล่าศักดิ์) ได้ช่วยกันทําการปั้นรูปวัวลายตัวนี้ขึ้นมาไว้เป็นสัญลักษณ์ของหมู่บ้าน