ประวัติความเป็นมา พุทธศตวรรษที่ 20-21
เป็นวัดโบราณในสมัยพุทธศตวรรษที่ 20 ตั้งอยู่ริมน้ำปิง (ห่าง) ท่าน้ำปิงที่ใช้ขึ้นสู่หมู่บ้านแถบนี้ชื่อท่าป่ากล้วยและท่าม่วงเขียว ซึ่งอยู่ทางทิศใต้ของท่าป่ากล้วย ริมถนนเชียงใหม่-ลำพูน สายเดิม ซึ่งแต่เดิมเป็นพนังกั้นน้ำของลำน้ำปิง เส้นทางนี้เป็นเส้นทางเดินทัพและเส้นทางค้าขายมาตั้งแต่สมัยโบราณ ในสมัยขุนหลวงวิลังคะ แม่ทัพของกองทัพชาวลัวะ ซึ่งอยู่ทิศเหนือของเมืองเชียงใหม่ปัจจุบัน ยกทัพตีเมืองหริกุญชัย (ลำพูน) ของพระแม่เจ้าจามเทวีและพ่ายแพ้ต่อกองทัพของพระแม่เจ้าจามเทวีในเวลาต่อมา

วัดบ่อน้ำทิพย์ นับว่าเป็นกลุ่มโบราณสถานที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ของเวียงกุมกาม เนื่องจากความเป็นวัดขนาดใหญ่อยู่รอบนอกเวียง อย่างไรก็ตามซากโบราณสถานอย่างอื่นอาจยังคงฝังอยู่ใต้ดินหรือถูกทำลายไปหมดแล้ว จากรูปแบบสถาปัตยกรรม สันนิฐานว่า วัดนี้ควรมีอายุอยู่ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 20-21

ลักษณะความสำคัญ/จุดเด่น
โบราณสถานแห่งนี้ตั้งอยู่ทางด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้นอกเวียงกุมกาม ไม่ปรากฏประวัติในเอกสารทางประวัติศาสตร์ แต่ชาวบ้านใกล้เคียงเชื่อว่าเป็นวัดที่มีบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ จึงเรียกโบราณสถานนี้ว่า "วัดบ่อน้ำทิพย์" ประกอบด้วย โบราณสถานที่มีลักษณะเป็นวิหารก่ออิฐถือปูน หันหน้าไปทางทิศตะวันออก ในผังรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ยกเก็จด้านหน้า มีบันใดทางขึ้นอยู่ตอนกลาง โดยยกเก็จด้านหลังอีก 1 ตอน อย่างไรก็ตามไม่พบเจดีย์ฐานประธานของวัด

ที่มา https://culture.mome.co/watbonamthip/