ระวัติความเป็นมาของเทศบาลตำบลเมืองนะ

    ทางทิศเหนือติดกับสาธารณรัฐสังคมนิยมแห่งสหภาพเมียนม่าร์เดิม ดินแดนที่ตั้งตำบลเมืองนะปัจจุบัน อาจเป็นดินแดนของพวกลัวะหรือละว้ามาก่อน จากหลักฐานการค้นพบ ซากปรักหักพังและสิ่งก่อสร้าง ที่พบในปัจจุบัน ซึ่งเป็นฐานอิฐ ผู้เล่าสันนิษฐานว่า น่าจะเป็นโบสถ์เก่าแก่เพราะยังพบหลุมฝังศพเรียงรายตาม สันเขาจากหมู่บ้านโป่งอางถึงหมู่บ้านแกน้อย อาจเป็นหลุมศพของพวกลัวะก็ได้ สาเหตุที่ได้ชื่อว่าตำบลเมืองนะนั้นจากคำบอกเล่าของคนเก่าแก่ซึ่งเล่าเป็นนิทานปรัมปราว่า เมืองนี้เคยมีพระสมณโคดมเสด็จมาโปรดมนุษย์สัตว์เดรัจฉานทั้งหลาย เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จมายังเทือกเขาแห่งหนึ่ง ภูเขาแห่งนี้เป็นที่รวมของแม่น้ำหลายสาย ซึ่งปัจจุบันนี้เรียกว่าสันดอยถ้วย อันเป็นที่รวมของแม่น้ำสำคัญของไทยคือ แม่น้ำปิง ณ ริมธารแห่งหนึ่งใต้ร่มไม้ใหญ่ใบหนารื่น พระพุทธองค์ทรงประทับใต้ต้นไม้นั้น เมื่อประชาชนในละแวกนี้ทราบว่ามีพระสมณโดคมเสด็จโปรดสัตว์เดรัจฉานโลกก็พากันขึ้นไปสักการะบูชา ไม่เพียงแต่มวลมนุษย์เท่านั้น แม้แต่สัตว์เดรัจฉานก็ไปร่วมสักการะบูชาด้วยมากมาย ในบรรดาสัตว์เหล่านี้ยังมีพญาช้างเผือกเชือกหนึ่งเกิดความศรัทธาก็เก็บเอา ผลไม้มาถวายพระพุทธเจ้า ผลไม้นั้นเป็นผลนะ(ลูกสมอ) พอพระพุทธเจ้ารับผลไม้นั้น ด้วยแรงศรัทธาเป็นล้นพ้น ผลนะนี้ก็กลายเป็นผลไม้ทองคำทันที ประชากรตำบลเมืองนะ ประกอบไปด้วยชนหลายเผ่า เช่น ไทยใหญ่(เงี้ยว) เป็นส่วนมาก รองลงมาก็เป็นชาวเขาเผ่าต่าง ๆ อีก้อ ลีซอ มูเซอ คะฉิ่น ละว้า และกระเหรี่ยง เป็นต้น และมาจากหลายแห่ง ทั้งนี้เพราะพื้นที่ตำบลเมืองนะ มีเขตติดต่อกับพม่าทั้งสองด้าน ดังนั้นจึงเป็นการง่ายที่จะทำให้ชนต่างชาติเผ่าต่างๆ อพยพเข้ามาอาศัยอยู่

จัดตั้งเป็น องค์การบริหารส่วนตำบล เมื่อวันที่ 30 มกราคม 2539

ได้รับการยกฐานะเป็น เทศบาลตำบล เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม 2551

ที่มา เทศบาลตำบลเมืองนะ (muangnalocal.go.th)