ประวัติความเป็นมา วัดดอกคำ

วัดดอกคำ วัดนี้สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2326 (คำจารึกจากหลักฐานพระพุทธรูปในวิหาร) ในสมัยพระเจ้ากาวิละ ทรงขยายอาณาเขตและได้โปรดให้กวาดต้อนชาวเมืองบันและชาวเมืองตองกายมาไว้ในเมืองเชียงใหม่ ตั้งเป็นชุมชนขึ้น ต่อมาชาวเมืองเหล่านั้นจึงได้สร้างวัดดอกคำ ขึ้นมาเป็นศูนย์กลางชุมชน แต่เดิมนั้นชื่อวัด ช่างท้อคำ สาเหตุที่เปลี่ยนชื่อเป็นวัดดอกคำเพราะต้องการให้คล้องจองกับวัดใกล้เคียง เช่น วัดดอกเอื้อง วัดดอกเงิน และวัดดอกแก้ว

ลักษณะความสำคัญ/จุดเด่น วัดดอกคำ

พระวิหาร สถาปัตยกรรมล้านนา อาคารก่ออิฐถือปูนทั้งหลัง หน้าบัน เป็นลายปูนปั้นที่ประณีต สวยงาม มีอยู่หลายลายด้วยกัน ทั้งลวดลายพรรณพฤกษา กวางกับธรรมจักร พญานาค นกการเวก และสัตว์ทั้ง ๑๒ นักษัตร ด้านล่างเป็นซุ้มจระนำประดิษฐานพระพุทธรูปปางห้ามญาติ ภายในพระวิหาร หมู่พระประธานเป็นกลุ่มพระพุทธรูปปางมารวิชัยสีทองอร่ามจำนวน ๕ องค์ ผนังด้านหลังเขียนภาพจิตรกรรมสีทองบนพื้นสีแดง เล่าเรื่องเมื่อครั้งพุทธกาล เบื้องหน้าพระประธานเป็นสัตตภัณฑ์ (เชิงเทียน) แกะสลักเป็นรูปเทวดา ราหูอมจันทร์ และพญานาค ข้างๆ เป็นหีบธรรมโบราณกับธรรมมาสแกะสลักเป็นลายเครือเถาสวยงามมากๆ ส่วนที่ฝาผนังด้านข้างเป็นจิตรกรรมเล่าเรื่องทศชาติชาดก

พระเจดีย์ อยู่ด้านหลังพระวิหาร เป็นพระเจดีย์ศิลปะล้านนา ตั้งอยู่บนฐานสี่เหลี่ยม เหนือขึ้นไปเป็นฐานย่อเก็จยกสูงรองรับมาลัยเถา ๘ เหลี่ยม ซ้อนกัน ๓ ชั้น ถัดขึ้นไปเป็นองค์ระฆัง

ที่มา templeofchiangmai.weebly.com