วัดประตูพญาเงี้ยว

วัดประตูพญาเงี้ยว ตั้งอยู่ภายในเขตกําแพงเมืองเวียงท่ากานด้านทิศตะวันตก ชื่อเรียกของวัดในปัจจุบันมาจากตําแหน่งที่ตั้งที่อยู่ใกล้กับวัดประตูพญาเงี้ยว เป็นประตูเมืองบริเวณมุมด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือ กรมศิลปากรได้ดําเนินการขุดค้นขุดแต่งและบูรณะเมื่อปี พ.ศ. 2552

จากการขุดค้นขุดแต่งพบอาคาร 1 หลังสันนิษฐานว่าเป็นวิหารที่สร้างหันหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ที่แต่เดิมเคยประดิษฐานพระพุทธรูปปูนปั้น ขนาดใหญ่อยู่ภายในเนื่องจากพบขมวดพระเกศา ทั้งที่เป็นปูนปั้นและที่ทําจากดินเผาขนาดต่างๆ เป็นจํานวนมาก รวมทั้งยังพบส่วนของฐานชุกชีอีกด้วยเช่นกัน

โบราณวัตถุที่พบจากการขุดค้นขุดแต่งทางโบราณคดีได้แก่ภาชนะดินเผาแบบหริภุญไชยภาชนะดินเผาเนื้อแกร่งจากแหล่งเตาในล้านนา ได้แก่ แหล่งเตา สันกําแพง เศษเครื่องถ้วยจีนสมัยราชวงศ์หมิงและชิง จึงสามารถกําหนดอายุพื้นที่โบราณสถานวัดประตูพญาเงี้ยวได้ราวพุทธศตวรรษที่ 17-21